आठवे - पुष्प
विषय - सासू
नमस्कार तस तर सासू-सूनेच नात: कधीही न उलगडणार कोडया सारखच असत. कालच्या लेखात आपण सूनेची भूमिका समजावून घेतली. आज सासूची समजून घेऊया... (सदर लेख माझ्या सासू लोकांनी मनावर घेऊ नये.🙏 हे लिखाण जगातील सर्व सासूच्या भूमिकेत असणाऱ्या महिलांसाठी आहे.😄)घरात मुलाचं लग्न झालं की आईची सासू कधी होते ते तिलाही कळतं नाही. प्रत्येक घरात सासूचं एक वेगळचं रूप पाहायला मिळत. कुठे ती खाष्ट कठोर, स्वभावाची, तर कुठे चंडीकेचा अवतार जणू, कुठे अगदी मवाळ, गरीब गाय जणू... गंमत पुढे आहे.. यांना सूना मात्र अगदी यांच्या विरुद्ध स्वभावाच्या मिळतात...का कुणास ठाऊक लग्नगाठ जशी स्वर्गात बांधली जाते तशी सासू सूनेची गाठ कुठे बांधली जाते कुणास ठाऊक?..
विशेष असे की, सासू म्हणजे सारख्या सूचना आणि सून म्हणजे सुचना नको. असे हे मजेशीर नाते जगावेगळेच असतं.
खरंतर प्रत्येक सासू ही एकेकाळची सूनच असते. ती या सर्वातून आधी गेलेली असते. अनुभवी असते त्यामुळे आपल्याला संसार करतांना ज्या अडचणी आल्या त्या आपल्या मुलाला-सुनेला येऊ नये असे तिला प्रामाणिकपणे वाटत असते. प्रत्येकवेळी तिचा विचार वाईटच असतो असे नाही त्याउलट बऱ्याचदा तो सकारात्मक असतो. पण समाजाने सासू ही खाष्टचं असं लेबलचं जणू सासू नावाला लावल्यामुळे प्रत्येक सून आपल्या सासूला त्याच त्या चष्म्यातुन पाहत असते आणि मग नात्यांमध्ये खटके उडल्याशिवाय राहत नाही.
थोडं तीन अन थोडं आपण समजून घ्यायला काय हरकत आहे पण असं होत नाही हे सासू सुनेन जाणलं पाहिजे.
सुनेनही सासूच्या छोट्या छोट्या गोष्टी माहेरी न सांगता सासूशी पारदर्शी चर्चा करावी मगच हे नातं खुलंत अन्यथा सासू वाईटच... त्यात आजकालच्या मुलींची तर कथाच वेगळी आहे "सासू सासरे नकोच"... मग सांगा? अनुभवाची शिदोरी येईल कुठून, त्या घरच्या परंपरा, सणवार, त्या घरातला पिढीजात संस्कार आपल्याला कोण सांगणार? पूर्वीपासून चालत आलेल्या कुटुंब व्यवस्थेला काहीतरी अर्थ आहे ना?. तो आपण समजून घेऊन त्याप्रमाणे आचारच केले पाहिजे. सगळं आपल्याच मनाने कस होईल? मग कुटूंबात राहणेच नको एकटेच राहूया... यावर येऊन थांबलंय सगळं पण यामुळे खूप अडचणी समस्या निर्माण होत आहेत. ज्या आपण शब्दात सांगू शकत नाही.
खरं सांगू सासूला काही काही नको असते
फक्त एक सुशील सून लागते.
लेकच जवळची असते लेक चार घटका लागते
सून मात्र मरेपर्यंत लागते.
माहेरवाशीण लेकीला चार दिवस खाऊ घालते आयुष्यभराची पोळी मात्र बाई सुनेकरताच ठेवते.
परक्याचं धन बोलून लेकीला बाई शंभर वेळा टोकते काहीही झालं तरी आपल्या घरची म्हणत सुनेला नेहमी माफ करते.
घरामधली प्रत्येक गोष्ट बाई लेकीवरच लादते
मात्र सुनेची प्रत्येक गोष्ट तिच्याच कलेने घेते.
लेकीचं बाळंतपण करून बाई लगेच मोकळी होते
सुनेच्या पोराला मात्र दुधावरच्या सायीप्रमाणे जपते.
कोण म्हणतं सुनेवर सासू अत्याचार करते ?
सासू स्वतःची जागा सोडते अन ती तर सूनेलाच देते.
सोपं नसत सासू होणं...आपला संसार सारा दुसऱ्या हाती देणं. म्हणून सासू या नात्याचा आईप्रमाणे आदरच करा बघा संसार सुखाचा होईल..
प्रेम जिथे नात्यापेक्षा मोठं असतं...
समजूतदारपणाच्या छायेत
"सासू सूनेच" नातं खुळत....
जय भवानी.....
अनामिका (PMJ)
✍️सौ. पुजा जहागीरदार.
No comments:
Post a Comment